Συντάκτης: Μανώλης Γλαμπεδάκης
«Αν
δε αυτό αμφισβητηθεί, είμαστε εδώ να εξηγήσουμε αναλυτικά τι εννοούμε
σε σχέση με τους χώρους που χρησιμοποιεί ο Δήμος Κερατσινίου-Δραπετσώνας
για δικές του υπηρεσίες, ιδιοκτησίας του Δήμου Πειραιά και όχι μόνο.»
(από τη θυμωμένη δήλωση του δημάρχου Πειραιά για την ακύρωση ψήφισης
από την βουλή δημιουργίας ΣΜΑ Πειραιά στο Σχιστό εξαιτίας των
αντιδράσεων του δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας).
Στην δεκαετία του '50 η Μεγάλη Βρετανία κράτησε τη βάση στο Ακρωτήρι της Κύπρου ως εγγυήτρια δύναμη της ανεξαρτησίας της (από την Μ.Βρετανία). Προηγουμένως στις αρχές του αιώνα, οι ΗΠΑ εγκαταστάθηκαν με ενοίκιο και επ΄αόριστον στο γνωστό Γκουαντάναμο για την προστασία της Κούβας από πιθανή επανεμφάνιση των Ισπανών. Αυτά έκαναν οι αποικιοκρατικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η κακέκτυπη σκιά των ενεργειών τους επαναλήφθηκε στην αυτοδιοικητική περιφέρεια της Ψωροκώσταινας, όταν στην δεκαετία του 50 απελευθερώνονταν γειτονιές από την κεντρική διοίκηση του Δήμου Πειραιά και δημιουργούνταν αυτόνομοι δήμοι.
Στο οικόπεδο της Κοπής (στρατιωτικό εργοστάσιο ρουχισμού) π.χ αν και ο δρόμος που διακόπτεται πάνω του αποτελεί το όριο των δήμων Πειραιά-Κερατσινίου, αυτό ανήκει ολόκληρο διοικητικά στον δήμο Πειραιά.
Στην δεκαετία του '50 η Μεγάλη Βρετανία κράτησε τη βάση στο Ακρωτήρι της Κύπρου ως εγγυήτρια δύναμη της ανεξαρτησίας της (από την Μ.Βρετανία). Προηγουμένως στις αρχές του αιώνα, οι ΗΠΑ εγκαταστάθηκαν με ενοίκιο και επ΄αόριστον στο γνωστό Γκουαντάναμο για την προστασία της Κούβας από πιθανή επανεμφάνιση των Ισπανών. Αυτά έκαναν οι αποικιοκρατικές και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η κακέκτυπη σκιά των ενεργειών τους επαναλήφθηκε στην αυτοδιοικητική περιφέρεια της Ψωροκώσταινας, όταν στην δεκαετία του 50 απελευθερώνονταν γειτονιές από την κεντρική διοίκηση του Δήμου Πειραιά και δημιουργούνταν αυτόνομοι δήμοι.
Στο οικόπεδο της Κοπής (στρατιωτικό εργοστάσιο ρουχισμού) π.χ αν και ο δρόμος που διακόπτεται πάνω του αποτελεί το όριο των δήμων Πειραιά-Κερατσινίου, αυτό ανήκει ολόκληρο διοικητικά στον δήμο Πειραιά.
Η
Ψυττάλεια, λίγα μέτρα από την ακτή των δήμων Κερατσινίου και Περάματος,
ανήκει διοικητικά στον δήμο Πειραιά. Διάφορες εκτάσεις στο όρος Αιγάλεω
διοικητικά στους δήμους Κερατσινίου και Περάματος, ανήκουν στο δήμο
Πειραιά.
Το νεκροταφείο της Ανάστασης, στην καρδιά του δήμου
Κερατσινίου, ανήκει στον δήμο Πειραιά. Εδώ έχουμε ακόμη μεγαλύτερη
γελοιότητα. Ο δρόμος που οδηγεί στο νεκροταφείο και διασχίζει τον ενιαίο
πια δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας, το οδόστρωμα(!) του ανήκει διοικητικά
στο δήμο Πειραιά. Περίπου όπως ο δρόμος που ένωνε το πάλαι ποτέ Δυτικό
Βερολίνο με την Δυτική Γερμανία.
Δεν είναι εύκολο να κρίνουμε με σημερινές κοινωνικές αντιλήψεις τις πράξεις της αποικιοκρατικής εποχής. Μπορούμε όμως να μιλάμε για αποκαταστάσεις ανόητων αποφάσεων (έστω με αργό ρυθμό μέσα από την πολυπλόκαμη εθνική γραφειοκρατία) που δεν έχουν πια νόημα. Ή μήπως έχουν ακόμη νόημα γι αυτό και δεν διορθώνονται;
Η επιθυμία του δήμου Πειραιά να φτιάξει ΣΜΑ σε δικό του οικόπεδο μακριά από τα όρια της πόλης του, δίπλα στα σπίτια του Κερατσινίου είναι κάτι άλλο από «αναμνηστικό εμβόλιο» της αποικιοκρατικής επιδημίας;
Η επιθυμία του να επαναλειτουργήσει το νεκροταφείο της Ανάστασης στην καρδιά του Κερατσινίου-Δραπετσώνας ενώ υπάρχει του Σχιστού είναι κάτι άλλο από «αναμνηστικό εμβόλιο» της αποικιοκρατικής επιδημίας;
Επιχειρηματολογεί ο δήμαρχος Πειραιά υπέρ του ΣΜΑ Πειραιά μετά την αντίδραση του δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας και όλων των παρατάξεων που συναποτελούν το δημοτικό συμβούλιο, αλλά δεν είχε την στοιχειώδη δημοκρατική-λογική ευαισθησία να πει «βάζω το οικόπεδο στα δικά σας όρια, ας συζητήσουμε την κοινή δημιουργία χώρου να γλυτώσουμε από τους άλλους 15 δήμους» ή «εμείς οι τρεις (Πειραιάς-Κερατσίνι Δραπετσώνα-Πέραμα) ας αναμορφώσουμε μόνο για μας αυτό που υπάρχει» ή «ας βάλλουμε και τους άλλους 2 δήμους της Β Πειραιά, οι υπόλοιποι ας βρουν λύση» εδώ σταματά η λογική παραπέρα αρχίζει το χάος.
Όλος ο θόρυβος, οφείλεται στα απόνερα της αποικιοκρατίας. Που είναι πολύ κακή, όταν την ασκούν άλλοι.
Γι αυτό, ας φτιάξει μια ομάδα η δήμος μας να ελέγξει και διεκδικήσει με ανταλλαγή, με εξαγορά, όλες τις ιδιοκτησίες άλλων δήμων στα διοικητικά όρια του. Στο πλαίσιο εκσυγχρονισμού (χωρίς πολιτικά βάρη στην λέξη, τόσο απλά όσο όταν άλλαξε παγκοσμίως το ημερολόγιο και δημιούργησε την συμπαθεί τάξη των παλαιοημερολογιτών) η πολιτεία ΔΕΝ ασχολείται. Ας ασχοληθεί ο δήμος μας. Ανάμεσα στα τόσα πράγματα που ΔΕΝ κάνει, ας κάνει αυτό.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη stagona4u εδώ
Δεν είναι εύκολο να κρίνουμε με σημερινές κοινωνικές αντιλήψεις τις πράξεις της αποικιοκρατικής εποχής. Μπορούμε όμως να μιλάμε για αποκαταστάσεις ανόητων αποφάσεων (έστω με αργό ρυθμό μέσα από την πολυπλόκαμη εθνική γραφειοκρατία) που δεν έχουν πια νόημα. Ή μήπως έχουν ακόμη νόημα γι αυτό και δεν διορθώνονται;
Η επιθυμία του δήμου Πειραιά να φτιάξει ΣΜΑ σε δικό του οικόπεδο μακριά από τα όρια της πόλης του, δίπλα στα σπίτια του Κερατσινίου είναι κάτι άλλο από «αναμνηστικό εμβόλιο» της αποικιοκρατικής επιδημίας;
Η επιθυμία του να επαναλειτουργήσει το νεκροταφείο της Ανάστασης στην καρδιά του Κερατσινίου-Δραπετσώνας ενώ υπάρχει του Σχιστού είναι κάτι άλλο από «αναμνηστικό εμβόλιο» της αποικιοκρατικής επιδημίας;
Επιχειρηματολογεί ο δήμαρχος Πειραιά υπέρ του ΣΜΑ Πειραιά μετά την αντίδραση του δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας και όλων των παρατάξεων που συναποτελούν το δημοτικό συμβούλιο, αλλά δεν είχε την στοιχειώδη δημοκρατική-λογική ευαισθησία να πει «βάζω το οικόπεδο στα δικά σας όρια, ας συζητήσουμε την κοινή δημιουργία χώρου να γλυτώσουμε από τους άλλους 15 δήμους» ή «εμείς οι τρεις (Πειραιάς-Κερατσίνι Δραπετσώνα-Πέραμα) ας αναμορφώσουμε μόνο για μας αυτό που υπάρχει» ή «ας βάλλουμε και τους άλλους 2 δήμους της Β Πειραιά, οι υπόλοιποι ας βρουν λύση» εδώ σταματά η λογική παραπέρα αρχίζει το χάος.
Όλος ο θόρυβος, οφείλεται στα απόνερα της αποικιοκρατίας. Που είναι πολύ κακή, όταν την ασκούν άλλοι.
Γι αυτό, ας φτιάξει μια ομάδα η δήμος μας να ελέγξει και διεκδικήσει με ανταλλαγή, με εξαγορά, όλες τις ιδιοκτησίες άλλων δήμων στα διοικητικά όρια του. Στο πλαίσιο εκσυγχρονισμού (χωρίς πολιτικά βάρη στην λέξη, τόσο απλά όσο όταν άλλαξε παγκοσμίως το ημερολόγιο και δημιούργησε την συμπαθεί τάξη των παλαιοημερολογιτών) η πολιτεία ΔΕΝ ασχολείται. Ας ασχοληθεί ο δήμος μας. Ανάμεσα στα τόσα πράγματα που ΔΕΝ κάνει, ας κάνει αυτό.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη stagona4u εδώ
