Στην παιδική χαρά της Χαραυγής, για 30 χρόνια, υπήρχε ένα πελώριο δέντρο,
μία συκιά. Δυστυχώς οι αρμόδιοι ποτέ δεν την είδαν με καλό μάτι.
Πριν
χρόνια την κούρεψαν βαθιά και αλύπητα (το κούρεμα εδώ). Αυτή όμως τα
κατάφερε, ξαναπέταξε κλαράκια και φέτος ετοιμαζόταν να καλωσορίσει και
πάλι την άνοιξη. Λογάριαζε όμως χωρίς τον ξενοδόχο.
Χθες (21-2-2017) με αφορμή την ανακαίνιση της παιδικής χαράς (ένα καλό πήγε να γίνει στη Χαραυγή μετά από χρόνια) την έκοψαν και την ξερίζωσαν χωρίς λόγο και αιτία. Βρώμιζε είπαν και θα λέρωνε τον τάπητα που θα μπει σε κάποια παιχνίδια, όχι σε ολόκληρη την παιδική χαρά, αλλά σε κάποια παιχνίδια της .
Η συκιά βρισκόταν σε μια γωνίτσα, 30 χρόνια, και χάριζε το πράσινο και τη σκιά της, και δυστυχώς, αφού «ενοχλούσε», ή δεν ταίριαζε στην αισθητική «του τοπίου», λέμε τώρα, κανένας δεν σκέφτηκε άλλη λύση.
Την ευκολία σκέφτηκαν και έβαλαν την μπουλντόζα. Την ξερίζωσαν, την τεμάχισαν, έτσι απλά! Μάλιστα οι υπεύθυνοι του συνεργείου στις διαμαρτυρίες είπαν ότι θα έκοβαν και ακόμα ένα πελώριο δέντρο, μία ελιά, αλλά τελικά άλλαξαν τα δεδομένα.
Πραγματικά είναι ακατανόητη η ευκολία με την οποία κόβονται δέντρα. Λες και βρισκόμαστε στην Κηφισιά ή την Εκάλη που τους περισσεύουν. Άραγε το Κερατσίνι, η περιοχή με το λιγότερο πράσινο στο λεκανοπέδιο, έχει την πολυτέλεια να χάσει έστω και ένα κλαράκι;
Κάποτε ένας παλιός αυτοδιοικητικός έλεγε: "Αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές πρέπει ο δήμος να διοργανώνει μία εκδρομή στα βόρεια προάστια στην οποία θα συμμετέχουν όλοι όσοι ασχολούνται με τα κοινά. Να βλέπουν, να μυρίζουν και να δυσκολεύονται να παίρνουν αποφάσεις εναντίον των δέντρων".
Δεν γνωρίζουμε εάν η μελέτη για την ανακαίνιση προέβλεπε και κόψιμο δέντρων. Με μια πρώτη ματιά δεν φαίνεται κάτι τέτοιο, άλλωστε η συκιά βρισκόταν στην άκρη του ωφέλιμου χώρου, υποθέτουμε ότι όποιος αποφάσισε το κόψιμο συνεκτίμησε τα υπέρ και τα κατά και όχι μόνο προτάσεις και "ιδέες" μη ειδικών.
Σε κάθε περίπτωση όμως, επιβεβαιώθηκε και πάλι ότι είναι σκληρή η μοίρα των δένδρων στις πόλεις, γιατί δεν ψηφίζουν, δεν παραμερίζουν και τελικά, τους επιτρέπεται η ζωή μόνο αν δεν "ενοχλούν".
Χθες (21-2-2017) με αφορμή την ανακαίνιση της παιδικής χαράς (ένα καλό πήγε να γίνει στη Χαραυγή μετά από χρόνια) την έκοψαν και την ξερίζωσαν χωρίς λόγο και αιτία. Βρώμιζε είπαν και θα λέρωνε τον τάπητα που θα μπει σε κάποια παιχνίδια, όχι σε ολόκληρη την παιδική χαρά, αλλά σε κάποια παιχνίδια της .
Η συκιά βρισκόταν σε μια γωνίτσα, 30 χρόνια, και χάριζε το πράσινο και τη σκιά της, και δυστυχώς, αφού «ενοχλούσε», ή δεν ταίριαζε στην αισθητική «του τοπίου», λέμε τώρα, κανένας δεν σκέφτηκε άλλη λύση.
Την ευκολία σκέφτηκαν και έβαλαν την μπουλντόζα. Την ξερίζωσαν, την τεμάχισαν, έτσι απλά! Μάλιστα οι υπεύθυνοι του συνεργείου στις διαμαρτυρίες είπαν ότι θα έκοβαν και ακόμα ένα πελώριο δέντρο, μία ελιά, αλλά τελικά άλλαξαν τα δεδομένα.
Πραγματικά είναι ακατανόητη η ευκολία με την οποία κόβονται δέντρα. Λες και βρισκόμαστε στην Κηφισιά ή την Εκάλη που τους περισσεύουν. Άραγε το Κερατσίνι, η περιοχή με το λιγότερο πράσινο στο λεκανοπέδιο, έχει την πολυτέλεια να χάσει έστω και ένα κλαράκι;
Κάποτε ένας παλιός αυτοδιοικητικός έλεγε: "Αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές πρέπει ο δήμος να διοργανώνει μία εκδρομή στα βόρεια προάστια στην οποία θα συμμετέχουν όλοι όσοι ασχολούνται με τα κοινά. Να βλέπουν, να μυρίζουν και να δυσκολεύονται να παίρνουν αποφάσεις εναντίον των δέντρων".
Δεν γνωρίζουμε εάν η μελέτη για την ανακαίνιση προέβλεπε και κόψιμο δέντρων. Με μια πρώτη ματιά δεν φαίνεται κάτι τέτοιο, άλλωστε η συκιά βρισκόταν στην άκρη του ωφέλιμου χώρου, υποθέτουμε ότι όποιος αποφάσισε το κόψιμο συνεκτίμησε τα υπέρ και τα κατά και όχι μόνο προτάσεις και "ιδέες" μη ειδικών.
Σε κάθε περίπτωση όμως, επιβεβαιώθηκε και πάλι ότι είναι σκληρή η μοίρα των δένδρων στις πόλεις, γιατί δεν ψηφίζουν, δεν παραμερίζουν και τελικά, τους επιτρέπεται η ζωή μόνο αν δεν "ενοχλούν".
