Του Ζαχαρία Ζούπη, Πολιτικού Αναλυτή
Η χώρα μας από την απελευθέρωσή της τουλάχιστον και μετά δε φημιζόταν ποτέ για τον ορθό λόγο, για την αξιοκρατία, για την ανάδειξη των πραγματικά χρήσιμων κοινωνικών, οικονομικών και επιστημονικών δυνάμεων,για το σύγχρονο πνεύμα.
Από την Μεταπολίτευση δε και μετά σε αυτά τα στοιχεία του Ελληνικού Κράτους προστέθηκαν με προοδευτική και ενίοτε αριστερή επίφαση ο άκρατος λαϊκισμός, εκχυδαϊσμός της Δημοκρατίας που κατά τ’άλλα εδραιωνόταν και διευρυνόταν, η δήθεν συμμετοχική αντίληψη που μετατράπηκε στο «νταβατζιλίκι» συνδικαλιστών και αγροτοσυνεταιριστών, η άποψη ότι η ανεργία αντιμετωπίζεται με εκατοντάδες χιλιάδες αναξιοκρατικούς διορισμούς στο στενό και δημόσιο τομέα και όχι μέσα από μια αναπτυξιακή διαδικασία. Προστέθηκε η αντίληψη ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα αρκεί να έχεις τις κατάλληλες διασυνδέσεις, ότι τα Κρατικά Ταμεία είναι μια «μυθική οντότητα» όπου πάντα υπάρχουν χρήματα, ότι είναι «μαγκιά» να κλέβεις το Κράτος δια της συνεχούς, προκλητικής φοροδιαφυγής και της προκλητικής κατασπατάλησης των καλλιεργειών. Έτσι φτάσαμε στην Κρίση, παριστάνοντας ακόμα και τώρα ότι δεν έχουμε καταλάβει πως φτάσαμε σε αυτό σημείο.
Δυστυχώς, ακόμα και τώρα, τμήματα του πολιτικού κόσμου δείχνουν ότι είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Κάποιοι φαίνεται να ελπίζουν ότι ακόμα και «αν σηκωθεί τσουνάμι σάρωσης του πολιτικού συστήματος», αυτοί θα σωθούν αν συνεχίσουν με πρακτικές της δεκαετίας του ’80, με ψευτοδιαφοροποιήσεις ή ακόμα και με προκλητικές τοποθετήσεις. Κάποιοι πιστεύουν ότι αν υπερασπίζονται αυτό το σπάταλο ,άχρηστο και πελατειακό κράτος θα διασωθούν. Δυστυχώς οι δυνάμεις της Αριστεράς πρωτοστατούν σε αυτή τη μάχη οπισθοφυλακών. Ας πάρουμε όμως και το Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Φωνάζει ,ασκεί μηδενιστική κριτική, εμφανίζεται ότι μπορεί να λύσει τα προβλήματα με μαγικές λύσεις και σε χρόνο μηδέν. Δε λέει τίποτα για μια απλή αλήθεια: ότι χρειαστήκαμε περισσότερα από 85 δις ευρώ το διάστημα 2004-2009 για να χρηματοδοτήσουμε μόνο την ετήσια αύξηση των δημοσίων δαπανών, που οι Κυβερνήσεις της Ν.Δ. κατάφεραν να τις διπλασιάσουν μέσα σε πέντε μόλις χρόνια! Αμφιβάλει κανείς ,ότι αν ακόμα`` και μόνο αυτό το γεγονός δεν είχε συμβεί, η Ελλάδα δεν θα είχε τα χάλια που έχει σήμερα; Ας ληφθεί δε υπόψη ότι ο ίδιος ο κος Αλογοσκούφης αποκάλυψε σε πρόσφατη συνέντευξή του ,ότι από κύκλους της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. υπήρχε εντοπισμός των κινδύνων για την Ελληνική Οικονομία από το…2004! Παρ’όλα αυτά, του «έδωσαν και κατάλαβε» και τώρα εμφανίζονται σχεδόν αγανακτισμένοι!
Ωστόσο δεν είναι μόνο η Ν.Δ. που δείχνει αυτά τα στοιχεία «πολιτικής σχιζοφρένειας». Τη στιγμή που η κυβερνητική προσπάθεια αγγίζει το «βαθύ Κράτος» και τις μεγάλες παθογένειες, τώρα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δείχνουν να «δυσανασχετούν». Τη στιγμή που μια χούφτα άνθρωποι έστω με λάθη και ανεπάρκειες δίνουν τη μάχη της μη εξαθλίωσης της χώρας, επιλέγουν επιφανείς δημοσιογράφοι, οικονομολόγοι, ακόμα και πρώην πολιτικοί υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση να αποδυναμώνουν την προσπάθεια με προβολή «εκθέσεων ιδεών» ως δήθεν εναλλακτικών πολιτικών και οικονομικών λύσεων. Στην πιο κρίσιμη καμπή της προσπάθειας διανοούμενοι και δημοσιογράφοι, από αυτούς που στήριξαν το Μνημόνιο, διαπιστώνουν την αποτυχία των συνταγών του ενώ ξέρουν ότι ουσιαστικά το Μνημόνιο δεν έχει εφαρμοστεί. Τη στιγμή που χρειάζεται η μέγιστη δυναμική μείωσης των δημόσιων δαπανών, στο πρώτο τρίμηνο ύπαρξης των νέων Καλλικρατικών Δήμων, νέοι Δήμαρχοι συνεχίζουν το ίδιο πάρτι με διορισμούς που γίνονται με κάθε τρόπο νόμιμο ή «οριακά» νόμιμο, υποχρεώνοντας παραπέρα τους Δήμους. Τη στιγμή που παίζεται η δυνατότητα να συνεχιστούν σημαντικά οδικά έργα, κάποιοι «αυθόρμητα» εμποδίζουν την είσπραξη των διοδίων δια του δήθεν κινήματος «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» την ίδια ώρα που κλέβουν μέσα από τα γραφεία Τροχαίους και ανακοινώνουν ότι δε θα πληρώνουν σε λίγο και τους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Την ίδια ώρα που «προοδευτικά» κινήματα καταγγέλλουν την Υπουργό Παιδείας για προσπάθεια υποβάθμισης της Παιδείας, κάνουν πως αγνοούν ότι στη χώρα μας ο μαθητής κοστίζει στο Κράτος 7000 ευρώ το χρόνο ενώ στην Φιλανδία 5500 ευρώ! Την περίοδο που φτάνει σε κορεσμό ο ένας και μοναδικός ΧΥΤΑ του Λεκανοπεδίου, στην Κερατέα αντιδρούν για την υποβάθμιση τα περιοχής ενώ δεν έχουν να πουν τίποτα για τις δεκάδες παράνομες χωματερές που βρίσκονται γύρω τους.
Αυτή είναι η εικόνα της χώρας και της Ελληνικής Κοινωνίας σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της ιστορίας. Εικόνα κοινωνίας ανευθυνότητας,αφασίας, συντεχνιασμού, λαϊκισμού. Όπου φωνάζουν αυτοί που έχουν δουλειά μόνιμη, σιωπούν όσοι ζουν με την αγωνία του αύριο και οι άνεργοι. Όπου ένας δημόσιος υπάλληλος μπορεί να πληρώνει περισσότερο φόρο από ένα γιατρό του Κολωνακίου. Όπου προπηλακίζονται όσοι προσπαθούν και χειροκροτούνται όσοι λαϊκίζουν επικίνδυνα εις βάρος της χώρας. Αυτή είναι η εικόνα μιας κοινωνίας που απαξιώνει τους άξιους και απογοητεύει τους ικανούς, ενώ αναβαθμίζει όσους δεν μπορούν να διοικήσουν ούτε περίπτερο. Αυτή είναι η εικόνα μιας πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής σχιζοφρένειας σε μια χώρα που μοιάζει να πάσχει από καθολικό, επιθετικό καρκίνο.
Αυτή είναι η εικόνα της χώρας και της Ελληνικής Κοινωνίας σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της ιστορίας. Εικόνα κοινωνίας ανευθυνότητας,αφασίας, συντεχνιασμού, λαϊκισμού. Όπου φωνάζουν αυτοί που έχουν δουλειά μόνιμη, σιωπούν όσοι ζουν με την αγωνία του αύριο και οι άνεργοι. Όπου ένας δημόσιος υπάλληλος μπορεί να πληρώνει περισσότερο φόρο από ένα γιατρό του Κολωνακίου. Όπου προπηλακίζονται όσοι προσπαθούν και χειροκροτούνται όσοι λαϊκίζουν επικίνδυνα εις βάρος της χώρας. Αυτή είναι η εικόνα μιας κοινωνίας που απαξιώνει τους άξιους και απογοητεύει τους ικανούς, ενώ αναβαθμίζει όσους δεν μπορούν να διοικήσουν ούτε περίπτερο. Αυτή είναι η εικόνα μιας πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής σχιζοφρένειας σε μια χώρα που μοιάζει να πάσχει από καθολικό, επιθετικό καρκίνο.
Μπορεί να σωθεί μια τέτοια χώρα; Ειλικρινά δε γνωρίζω, δεν μπορώ να γνωρίζω. Αν σωθεί πάντως, δε θα σωθεί από «Λαζόπουλους». Θα σωθεί από όσους σήμερα τρέχουν, αγωνιούν, παλεύουν και ας τα ακούνε και ας τους λένε κάποιοι «δοσίλογους», «υπηρέτες του μεγάλου κεφαλαίου». Εκτός αν αναλάβουν «άλλοι» όπως λένε. Ίσως να είναι έτσι. Μήπως έχετε δει αυτούς τους «άλλους», να είναι και πρόθυμοι «να βουτήξουν στον βόθρο;». zzoupis@ath.forthnet.gr