Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, αυθαίρετα και σχηματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι η νέα Δημοτική αρχή διήνυσε ήδη τη μισή της διαδρομή!!! Υπάρχουν βεβαίως 3 γεμάτα χρόνια ακόμα, αλλά με βεβαιότητα μπορούμε να μιλήσουμε για αυτό που εισπράξαμε τις πρώτες 100 μέρες και να φανταστούμε αυτό που μας περιμένει!
Οι πρώτες 100 μέρες τα είχαν όλα, φώτα, ένταση, δράση, επαναστατική γυμναστική, ίντριγκες, παρασκήνιο, φιέστες και το σίγουρο είναι ότι ήταν μέρες απρόβλεπτες και σίγουρα κανείς δεν κυριεύτηκε από ανία και πλήξη! Αν επιχειρήσουμε να βάλουμε τίτλο σ΄ αυτή την πρώτη περίοδο της δημοτικής αρχής, δεν θα δυσκολευτούμε να καταλήξουμε στον ευρηματικό τίτλο: «η θεοποίηση της επικοινωνίας». Όλα αρχίζουν και τελειώνουν σε αυτή τη λέξη. «Πως θα το πλασάρουμε, πως θα προωθήσουμε, που πρέπει να πάμε, να βγάλουμε δελτίο τύπου, σε ποιον να τηλεφωνήσουμε». Για πολλά θέματα υπήρξε η αίσθηση ότι περισσότερο ενδιέφερε η προβολή και η παρουσίαση ενός θέματος, παρά η ουσία και το αποτέλεσμα.
Είναι γεγονός ότι στις κινήσεις της δημοτικής αρχής κυριαρχεί ακόμα και τώρα ένας λόγος σχεδόν προεκλογικός, με εύκολες υποσχέσεις και «παχιά λόγια» που είναι αλήθεια ότι κολακεύουν αυτιά, όμως απουσιάζει η δράση, «αντιστασιακή απραξία» είχαμε γράψει παλαιότερα, όταν πρόκειται για χειροπιαστό έργο. Εμβαθύνοντας στις αποφάσεις της δημοτικής αρχής, έχεις την αίσθηση ότι υπάρχει "άγνοια κινδύνου" ή ότι τα στελέχη της λειτουργούν ως αντιπολίτευση που πρέπει απλώς να εντοπίσουν τα θέματα και όχι να τα αντιμετωπίσουν!
Αυτό φάνηκε καθαρά σε κάποια θέματα όπου λειτούργησε ο αυθορμητισμός του πρωτάρη, όπου χωρίς στρατηγική και σχέδιο, σχεδόν παρορμητικά μπλέχτηκε ο Δήμος σε γεγονότα και καταστάσεις (όπως Κατράκειο), χωρίς να ενδιαφέρει η ουσία ή το αποτέλεσμα και τελικά το κύρος του νέου Δήμου. Βέβαια δεν μπορούμε να αγνοήσουμε, ότι συχνά η δημοτική αρχή διαπνέεται από επαναστατική διάθεση, με θέσεις ακραία αγωνιστικές, θέσεις όμως που ισχύουν για λίγες μέρες έως ότου γραφεί και κυκλοφορήσει το δελτίο τύπου. Με την ίδια ευκολία στην πράξη υιοθετούνται οι εντελώς αντίθετες θέσεις, βλέπε ΟΛΠ, χωρίς να ιδρώνει κανένας και χωρίς να νοιάζεται ποιος είναι ο χαμένος!
Αυτό φάνηκε καθαρά σε κάποια θέματα όπου λειτούργησε ο αυθορμητισμός του πρωτάρη, όπου χωρίς στρατηγική και σχέδιο, σχεδόν παρορμητικά μπλέχτηκε ο Δήμος σε γεγονότα και καταστάσεις (όπως Κατράκειο), χωρίς να ενδιαφέρει η ουσία ή το αποτέλεσμα και τελικά το κύρος του νέου Δήμου. Βέβαια δεν μπορούμε να αγνοήσουμε, ότι συχνά η δημοτική αρχή διαπνέεται από επαναστατική διάθεση, με θέσεις ακραία αγωνιστικές, θέσεις όμως που ισχύουν για λίγες μέρες έως ότου γραφεί και κυκλοφορήσει το δελτίο τύπου. Με την ίδια ευκολία στην πράξη υιοθετούνται οι εντελώς αντίθετες θέσεις, βλέπε ΟΛΠ, χωρίς να ιδρώνει κανένας και χωρίς να νοιάζεται ποιος είναι ο χαμένος!
Αξιοσημείωτο είναι ακόμα ότι μερικές φορές υιοθετήθηκαν, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη σχεδόν «λαϊκιστικές» θέσεις, οι οποίες δεν υποστηρίχτηκαν στην εξέλιξη τους. Παράδειγμα χαρακτηριστικό αποτελεί η θέση για τις συγχωνεύσεις των σχολείων. Ψηφίστηκε στο δημοτικό συμβούλιο ψήφισμα που παρόμοιο «αριστερά σχήματα» διακινούσαν στο διαδίκτυο και όταν συγχωνεύτηκαν 8 σχολεία της περιοχής μας δεν άνοιξε μύτη! Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής η καταγγελία της δημοτικής αρχής από το σύλλογο των εκπαιδευτικών.
Στις λεγόμενες Λαϊκές συνελεύσεις φάνηκε ξεκάθαρα το στίγμα της δημοτικής αρχής. Επίφαση συμμετοχής και επικοινωνιακό παραλήρημα. Αντί οι συνελεύσεις πολιτών να έχουν ουσιαστικό και αποφασιστικό χαρακτήρα περιορίστηκαν σε προβολή του έργου του δημάρχου, των συναντήσεων δηλαδή και σε καμιά περίπτωση δεν πάρθηκαν αποφάσεις όπως ή έννοια της λέξης «συνέλευση» ορίζει.
Στα θέματα διαφάνειας, δημοκρατίας, διαφορετικής αντιμετώπισης των πραγμάτων, ακολουθείται η πεπατημένη οδός που παλιές διοικήσεις είχαν εφαρμόσει. Μυστικοπάθεια, έλεγχος της διοίκησης, "προβληματική" λειτουργία δημοτικού συμβουλίου, περιορισμένη συμμετοχή μη ελεγχόμενων φωνών, όμορφα στρογγυλά λόγια. Είναι γνωστή η συγκρότηση σχολικής επιτροπής με την απουσία εκπαιδευτικών, οι επιλογές προϊσταμένων και είναι αξέχαστες οι διαδικασίες εκλογής συμπαραστάτη του δημότη κ.λπ. Εδώ θα πρέπει να σχολιαστεί ιδιαιτέρως η πεισματική άρνηση να δοθούν γραφεία και γραμματειακή υποστήριξη στις άλλες παρατάξεις, πράξη ανεξήγητη, αφού εκτός ότι προβλέπεται από τον «Καλλικράτη» άρα είναι πράξη ενάντια στον νόμο, είναι και πράξη ενάντια στην τοπική αυτοδιοίκηση αφού η αντιπολίτευση έχει θεσμικό ρόλο για να ελέγχει την εξουσία.
Κλείνοντας πρέπει να αναφέρουμε την παρουσία του δημάρχου σε κάθε εκδήλωση που γίνεται στην περιοχή -τον έχουν δει ακόμα και σε νυχτερινές αγρυπνίες- ο οποίος υπηρετώντας την βασική αρχή της επικοινωνίας είναι παντού και με μεγάλη ευκολία παίρνει το μικρόφωνο προλογίζει, χαιρετίζει, κολακεύει και δίνει την αίσθηση ότι νοιάζεται και θέλει να αφήσει το στίγμα του. Όμως έχουμε σοβαρές ενστάσεις αν μπορεί τελικά να συνεχίσει έτσι. Κάποιος πρέπει να σχεδιάσει και να διοικήσει μιας και σε αυτή την περιπέτεια είναι τραγικά μόνος, μέχρι στιγμής τα περισσότερα στελέχη δεν βοηθούν ουσιαστικά, και κάποιος πρέπει να τρέξει τα θέματα του δήμου που ήδη έχουν λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.
Σίγουρα δε διεκδικούμε κανένα πιστοποιητικό αμερόληπτης ματιάς, όμως οι χειρισμοί των θεμάτων των πρώτων 100 ημερών, όπως τους εισπράξαμε, οριοθετούν το στίγμα της νέας δημοτικής αρχής και αβίαστα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα μεγάλα λόγια, οι ερασιτεχνισμοί, το θέαμα και ο πρόσκαιρος εντυπωσιασμός, πρέπει να δώσουν τη θέση τους στην ουσία και στο έργο! DrK
