Άρθρο 256
Ζώνες προστασίας του Όρους Αιγάλεω – Τροποποίηση άρθρου 21 ν. 2742/1999
1. Η υποπερ. η) της περ. 6 της παρ. ΙΙ του άρθρου 21 του ν. 2742/1999 (Α΄ 207), περί εγκαταστάσεων
διαχείρισης στερεών αποβλήτων, αντικαθίσταται ως εξής:
«η. Οι απαραίτητες εγκαταστάσεις για τη διαχείριση, επεξεργασία, μεταφόρτωση και ανακύκλωση
στερεών αποβλήτων, εξαιρουμένης της διάθεσης, εφόσον προβλέπονται στο εκάστοτε ισχύον
Περιφερειακό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων, και αφορούν στις παρακάτω περιπτώσεις:
α) συνορεύουν με τη Ζώνη Ε3 που είναι περιοχή εγκαταστάσεων Σταθμού Μεταφόρτωσης
Απορριμμάτων και κτηνιατρείου,
β) βρίσκονται εντός της Ζώνης Α’ και καταλαμβάνουν κατά μέγιστο
έκταση, μηδέν κόμμα τρία τοις εκατό (0,3%), της συνολικής έκτασης της Ζώνης Α’,
γ) βρίσκονται
εντός της Ζώνης Δ’ και καταλαμβάνουν κατά μέγιστο έκταση, ένα τοις εκατό (1%), της συνολικής
έκτασης της Ζώνης Δ’,
δ) βρίσκονται εντός της Ζώνης Β’ στον υπό στοιχεία (Κ1,Κ2,……Κ10 Κ33,Κ34,Κ35,Κ1) χώρο του
συνημμένου τοπογραφικού διαγράμματος του Παραρτήματος VI.
Στις εγκαταστάσεις αυτές περιλαμβάνονται και οι απαραίτητοι χώροι στάθμευσης, συντήρησης και
εξυπηρέτησης οχημάτων και εξοπλισμού, χωρίς περιορισμό είδους και βάρους, καθώς και τα λοιπά
συνοδά τους έργα.
Οι ανωτέρω εγκαταστάσεις δύναται να καταλαμβάνουν και τμήμα της Ζώνης Ε3.
Ως την έναρξη λειτουργίας των ανωτέρω εγκαταστάσεων διαχείρισης, επεξεργασίας, μεταφόρτωσης
και ανακύκλωσης στερεών αποβλήτων, ο οικείος Φορέας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων πρέπει
να έχει ολοκληρώσει τις εργασίες για τη λειτουργία του πρώην Χώρου Ανεξέλεγκτης Διάθεσης
Απορριμμάτων Σχιστού, ως περιβαλλοντικού πάρκου, το οποίο είναι διαθέσιμο στο κοινό, και, για
όσο χρονικό διάστημα λειτουργούν οι εγκαταστάσεις διαχείρισης στερεών αποβλήτων, υπέχει
υποχρέωση συντήρησης του περιβαλλοντικού πάρκου.
Για τους όρους δόμησης εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις της νομοθεσίας για την εκτός σχεδίου
δόμηση, χωρίς περαιτέρω ειδικούς περιορισμούς.
2. Στην υποπερ. α) της περ. 2 της παρ. IV του άρθρου 21 του ν. 2742/1999, προστίθεται δεύτερο και
τρίτο εδάφιο και διαμορφώνεται ως εξής:
«α. Ζώνη Ε:
329
Η ζώνη αυτή καθορίζεται ως Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων, ανακύκλωσης και
επεξεργασίας απορριμμάτων, μέσα στην οποία επιτρέπονται οι εγκαταστάσεις που εξυπηρετούν τις
χρήσεις αυτές.
Στο πλαίσιο εκτέλεσης έργων για την περιβαλλοντική αποκατάσταση τμημάτων της Ζώνης Ε,
επιτρέπεται να υλοποιούνται και έργα εγκατάστασης σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για
κάλυψη αποκλειστικά ενεργειακών αναγκών του οικείου Δήμου, σύμφωνα με το άρθρο 14Β του ν.
3468/2006 (Α΄129).
Αν η εγκατάσταση γίνεται σε δασικές εκτάσεις είναι απαραίτητη η προηγούμενη
έγκριση επέμβασης για τη χρήση αυτή, σύμφωνα με τον ν. 998/1979.». βουλή
Αλλο ένα μπάλωμα στην... κουρελού προστασίας του Αιγάλεω
Γιάννης Κιμπουρόπουλος, efsyn.gr
Διάταξη του πολυνομοσχεδίου-τέρας του ΥΠΕΝ ανοίγει παράθυρα επέκτασης των σταθμών απορριμμάτων στις προστατευόμενες ζώνες, αλλά και πιθανές «ευκαιρίες» για το «Πράσινο Σχιστό» της Εκκλησίας και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά του Γ. Προκοπίου.
Μόνο ο τίτλος φαίνεται ότι θα μείνει ανέπαφος από τη διάταξη του χωροταξικού νόμου του 1999 (2742/1999, αρ.21) περί «καθορισμού ορίων ζωνών προστασίας του Ορους Αιγάλεω, καθώς και των χρήσεων και όρων δόμησης σε αυτές».
Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, το «ιερό βουνό» που εφάπτεται και επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα πολλούς δήμους της Αττικής (Περάματος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού, Αγίας Βαρβάρας, Χαϊδαρίου, Περιστερίου, Πετρουπόλεως, Νέων Λιοσίων, Καματερού, Ανω Λιοσίων, Φυλής, Ασπροπύργου και Πειραιά) και εξυπηρετεί ως σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων σχεδόν όλο τον νότιο νομό, φαίνεται ότι επιβεβαιώνει τον ζοφερό προορισμό του ως... «ο απόπατος της Αττικής», κατά τον χαρακτηρισμό του σταθερά ενεργού ακτιβιστή της αυτοδιοίκησης Κίμωνα Φουντούλη.
Στο νομοσχέδιο-τέρας των 263 άρθρων, που συζητείται στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, έχει περιληφθεί διάταξη (άρθρο 256) που δίνει δυνατότητα επέκτασης του ήδη υπάρχοντος Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων και ενδεχομένως δημιουργίας και νέου. Η ρύθμιση προβλέπει ότι οι εγκαταστάσεις για τη διαχείριση, επεξεργασία, μεταφόρτωση και ανακύκλωση στερεών αποβλήτων που βρίσκονται ακόμη και στην Α’ Ζώνη (απολύτου, θεωρητικά) προστασίας του όρους Αιγάλεω μπορούν να καταλαμβάνουν κατά μέγιστο το 0,3% της έκτασης της Ζώνης.
Στη Ζώνη Δ’ το ποσοστό ανεβαίνει στο 1%, ενώ παράθυρα επέκτασης ανοίγουν και στις άλλες ζώνες του ορεινού όγκου (Ε3 και Β’).
Ακόμη, η Ζώνη Ε’ καθορίζεται ως Χώρος Υγειονομικής Ταφής, ανακύκλωσης και επεξεργασίας απορριμμάτων στην οποία επιτρέπονται έργα εγκατάστασης σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας «για κάλυψη αποκλειστικά ενεργειακών αναγκών του οικείου δήμου... Αν η εγκατάσταση γίνεται σε δασικές εκτάσεις είναι απαραίτητη η προηγούμενη έγκριση».
Πρόκειται για μια ευρύτατη και... υπερβολικά ευρύχωρη αλλαγή των χρήσεων γης στον προστατευόμενο ορεινό όγκο, που δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό αποσκοπεί να εξυπηρετήσει και το «παγωμένο» προς το παρόν από πλευράς Εκκλησίας της Ελλάδος έργο του λεγόμενου «Πράσινου Σχιστού».
Το ίδιο ερώτημα υπάρχει και ως προς τις εφαπτόμενες εκτάσεις των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, για τις οποίες ο νέος ιδιοκτήτης Γ. Προκοπίου διαφημίζει προθέσεις για δημιουργία -μεταξύ άλλων- σταθμού υγροποιημένου αερίου και μονάδας ηλεκτροπαραγωγής.
Ωστόσο, προς το παρόν το βασικό ερώτημα είναι ποιοι εξυπηρετούνται από την πρόβλεψη επέκτασης των εγκαταστάσεων απορριμμάτων σε ποσοστό 0,3% στην Α’ Ζώνη προστασίας του Αιγάλεω που η πραγματική της έκταση είναι απροσδιόριστη και είναι ένα ερώτημα αν και το ίδιο το ΥΠΕΝ την αναγνωρίζει στα 10.000 ή στα 20.000 στρέμματα. Απροσδιόριστο, επίσης, από τη διάταξη είναι αν η ποσόστωση 0,3% αφορά μια εγκατάσταση διαχείρισης απορριμμάτων ή και κάθε άλλη που πιθανά θα σχεδιαστεί μελλοντικά. Διόλου τυχαία, μόλις τον περασμένο Νοέμβριο προωθήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο Χαϊδαρίου προς έγκριση η επέκταση του ρυμοτομικού σχεδίου στη γειτονιά Σκαραμαγκά για τη δημιουργία Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων και «Μεγάλου Πράσινου Σημείου».
Τι ακριβώς παραμένει πλέον υπό προστασία στο όρος Αιγάλεω μόνο το ΥΠΕΝ γνωρίζει. πηγή
