Δυστυχώς στο Δημοτικό Συμβούλιο
το θέατρο του παραλόγου συνεχίστηκε! Επί τρεις ώρες και ενώ στο τραπέζι υπήρχε το
θέμα της ΔΗΚΕΠΑ και οι εργαζόμενοι από κάτω για μια ακόμα φορά περίμεναν, οι
Δημοτικοί σύμβουλοι διαφωνούσαν και αγόρευαν για το ποιος είπε πρώτος και πότε
κάποια πρόταση. «Σας το είπα από το Σεπτέμβρη, η δική μας πρόταση έγινε το
Μάρτη, αν μ΄ ακούγατε τότε…». Λίγα λόγια επί της ουσίας και καμιά γενναιότητα
για την πρώτη ολοκληρωμένη πρόταση που είχε κατατεθεί, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.
Τα πολιτικά τερτίπια, οι
ρητορείες και οι ατάκες, οι τακτικισμοί, οι αντιπαραθέσεις για την τιμή των
όπλων κυριάρχησαν στην αίθουσα. Μάλλον οι «εκλεγμένοι» δεν έχουν καταλάβει ότι
απέναντι τους έχουν ανθρώπους με οικογένειες και προβλήματα και έχουν ευθύνη να
συνεργαστούν και να δώσουν λύση. Όλα αυτά μπορούν να τα κρατήσουν για άλλα
θέματα, όχι όμως για τις ζωές ανθρώπων που είχαν την ατυχία να είναι
εργαζόμενοι σε αυτή την επιχείρηση. Πραγματικά όσοι παραβρέθηκαν στη συνεδρίαση
είδαν σε μικρογραφία όλες τις κακοδαιμονίες του πολιτικού μας συστήματος.
Η Δημοτική Αρχή για μια ακόμη
φορά δεν είχε μελετημένη και συγκεκριμένη πρόταση, φάνηκε απροετοίμαστη στις νομικές
παραμέτρους της υπόθεσης, προσπάθησε να κερδίσει χρόνο, προτείνοντας αρχικά δια παραταξιακή
επιτροπή διάσωσης της ΔΗΚΕΠΑ, συμβιβάστηκε στην πορεία με τη επιτροπή διεκπεραίωσης των εκκρεμοτήτων και τελικά λόγω και του γενικότερου κλίματος ψήφισε
την πρόταση που στηρίζεται στα βασικά σημεία της πρότασης της Αναγέννησης (εδώ).
Από εδώ και πέρα, η επιτροπή θα συνεδριάσει άμεσα για να υλοποιήσει την απόφαση. Ο χρόνος τελειώνει, αν
πραγματικά πιστεύουν όσοι ψήφισαν στην χτεσινή συνεδρίαση θα πρέπει να συνεργαστούν καλοπροαίρετα και
μεθοδικά.
Η Δημοτική Αρχή θα πρέπει να τρέξει τις διαδικασίες. Η επιτροπή, είναι γνωστή η άποψη αν θέλεις να βαλτώσει ένα θέμα
φτιάξε μια επιτροπή, στην πρώτη συνεδρίαση θα πρέπει να καταλήξει στο χρονοδιάγραμμα
των ενεργειών της, να το ανακοινώσει και να προχωρήσει γρήγορα θέματα που
εκκρεμούν! Κάθε καθυστέρηση είναι σε βάρος των εργαζομένων για να μην αποδειχτεί στο τέλος ότι, για μια
ακόμα φορά, εντέχνως πετάχτηκε η μπάλα στην εξέδρα!